Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

czyjeś spojrzenie

См. также в других словарях:

  • spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… …   Słownik języka polskiego

  • spojrzenie — Skrzyżować, krzyżować (z kimś) spojrzenia «o dwóch patrzących osobach: spojrzeć, spoglądać na siebie równocześnie, w tym samym momencie»: – Pytam, czy to prawda?... Skrzyżowali spojrzenia. Sabina wytrzymała wzrok ojca, nie odpowiedziała. Nie… …   Słownik frazeologiczny

  • przykuć — dk Xa, przykućkuję, przykućkujesz, przykućkuj, przykućkuł, przykućkuty przykuwać ndk I, przykućam, przykućasz, przykućają, przykućaj, przykućał, przykućany «przymocować coś (lub kogoś) do czegoś za pomocą łańcucha, ograniczając swobodę poruszania …   Słownik języka polskiego

  • magicznie — przysłów. od magiczny (zwykle w zn. 2) Czyjeś słowo, czyjeś spojrzenie działa magicznie na kogoś …   Słownik języka polskiego

  • podchwycić — dk VIa, podchwycićcę, podchwycićcisz, podchwycićchwyć, podchwycićcił, podchwycićcony podchwytywać ndk VIIIa, podchwycićtuję, podchwycićtujesz, podchwycićtuj, podchwycićywał, podchwycićywany 1. «chwycić kogoś lub coś od spodu; chwyciwszy kogoś lub …   Słownik języka polskiego

  • pobiec — a. pobiegnąć dk Vc, pobiecbiegnę, pobiecbiegniesz, pobiecbiegnij, pobiecbiegł, pobiecbiegłszy 1. «udać się dokądś biegiem albo idąc bardzo prędko; pójść prędko po kogoś, po coś; podążyć, pośpieszyć» Pobiec galopem, pędem, truchcikiem, ile sił,… …   Słownik języka polskiego

  • poczuć — dk Xa, poczućczuję, poczućczujesz, poczućczuj, poczućczuł 1. «doznać wrażenia za pomocą zmysłu dotyku, powonienia, smaku; odczuć» Poczuć głód, zimno, ból, dotknięcie. Poczuć na sobie czyjeś spojrzenie. Poczuć smak, zapach czegoś. ◊ Poczuć wolę… …   Słownik języka polskiego

  • prześlizgnąć się — dk Va, prześlizgnąć sięnę się, prześlizgnąć sięniesz się, prześlizgnąć sięnij się, prześlizgnąć sięnął się, prześlizgnąć sięnęła się, prześlizgnąć sięnęli się, prześlizgnąć sięnąwszy się rzad. prześliznąć się dk Va, prześlizgnąć sięśliznę się,… …   Słownik języka polskiego

  • przychwycić — dk VIa, przychwycićcę, przychwycićcisz, przychwycićchwyć, przychwycićcił, przychwycićcony przychwytywać ndk VIIIa, przychwycićtuję, przychwycićtujesz, przychwycićtuj, przychwycićywał, przychwycićywany, pot. «zatrzymać kogoś, coś niespodziewanie,… …   Słownik języka polskiego

  • twardnieć — ndk III, twardniećeję, twardniećjesz, twardniećej, twardniećniał, twardniećeli 1. «stawać się twardym, nieelastycznym, sztywnym, nie uginającym się pod naciskiem» Zaprawa murarska dość szybko twardnieje. Ziemia twardnieje od mrozu. przen. Czyjeś… …   Słownik języka polskiego

  • uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»